Bugün aklıma çocukluk geldi.Mahallede koşturan onca çocuğu görünce hala

   Noktamın virgülü olana,   Sana bu satırları çatıkatında yazıyorum. Gözlerimi

 İnsanlar , hayatı anlamlı ilişkiler ve benzetmeler üzerine göre yaşamıştır

Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim "Uyandım bir

Nabızlarımda vuran duygular ki tarihin  Birer derin sesidir, ben sahifelerde

Çıktık açık alınla on yılda her savaştan; On yılda on

Bazen öyle anlarınız olur tarif edilemeyecek derece duygular yaşarsınız ya

    Bir umutla çıktığın yoldan , başka bir umutla

 Uyandım ..  Bu uyanış bin uykulara eş değerdi .  Kalktım

Lisedeyken hepimizin en büyük hayali üniversiteye gitmekti . Bunun için

Her insanın hayatında ‘ can ’ dediği birileri vardır .

Yanlış kişiler ve yanlış şeyler için kullanılırsa sevgi, tükenir …

Yaşadığımız sürece hep bir yol ayrımı çıkar karşımıza ve bir

Yerin seni çektiği kadar ağırsın Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin

Kocaman kaldırımlar , görme engellilerin geçiş kaldırımlarında keyif çatarak sürülen

Adam yaşama sevinci içinde Masaya anahtarlarını koydu Bakır kaseye çiçekleri

Çocukların yaptıkları işlerden bazıları zorludur ve ciddi emek gerektirir .

İnsanların nefsi acelecidir; Dünyayı cennet sanır, hayallerine hemen ulaşmak ister.

Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır derlerdi ne oldu o

    Başarılar... Başarısızlıklar... İnsanlar için iki dönüm noktası. İlk