Sadece bir fincan kahve ile hayatınıza aldığınız bir kişiyi düşünün. Ne kadar samimi ve içten olabilirdi? Kahve içerken geçirdiğiniz kısa sürede ne kadar tanıyabilirdiniz birbirinizi? Veya hakkında pek fazla bilgi sahibi olmadığınız bir insana ne kadar güvenebilirdiniz? Bu sorulara cevap olan bir kişi, bir gülüştü. Onunla geçirdiğimiz kısa zamanın karşılığında bana verebileceği en büyük hediye olmuştu dostluğu. Dost kelimesine yeni yeni anlamlar katmıştı benim için. Belki de onca sıkıntıdan sonra gelen hediye değilde, hayatın sunacağı sürpizlerde elimi tutmak, yanımda olmak için gelmişti. Kim bilebilirdi? Hiçbir şey bilmediğim, yanıma hiçbir şey alamadan çıktığım bir yolculukta hayatıma girmiş bir kişi. Onca insana karşı beni destekleyen, kendime inanmayı bıraktığım anda bile bana inanan, desteği ile sürekli omuzumda hissetiğim bir çift el. Tıpkı varlığını bildiğiniz sürece içinizi rahatlatan, size güven veren koruyucu melek ya da her ne olursa olsun sizi asla bırakmayan gölgeniz gibi. Bugün sana verilmiş bir hediye. Sadece mutlu anılarınla dolup taşan, sevildiğini, değerli olduğunu hissetiğin, yüzünden gülüşünün eksik olmadığı bir gün olması dileğiyle. Ve unutmadan iyi ki..