Hayat... Yalnızca beş harf ve iki kelimeden ibaret olmadı hiçbir zaman, Olmayacak da.. Kimine göre mutlulukla dolu , kimine göre hüzünlü, kederli.. Hayat bu; kime neyi, ne zaman ve ne şekilde getireceği belli olmaz. Eğer bize mutluluk getirmezse biz mutluluğa gitmeliyiz. Bir an olsun o karamsar ruh halimizden çıkıp umut dolu adımlar atmalıyız. Korkmadan! Zor değil bu adımı atmak, sadece biraz cesaret gerek. Etrafına bak, sevdiklerine bak ve bir adım da onlar için at. Hayat yaşanılası güzel şeylerle dolu, bakmasını bilene.. Hayat güzel ve bir o kadar da kısa aslında.. O yüzden geç olmadan; sevmek gerek, kıymet bilmek gerek ki pişman olmayalım. Pişmanlık demişken.. Aslında çoğu insan korkar pişman olmaktan. Kendinden o kadar emindir ki pişmanlığı düşünmez hiçbir zaman. Aslında kötü bir şey değildir pişmanlık, farkına varıp düzeltiğin zaman.. Hata yapmaktan da pişman olmaktan da korkma. Sen, o hatalarla doğruyu bulacaksın. Ve o zaman anlayacaksın ki korkulacak olan şey hata yapmak değil, yapılan hatayı anlamamaktır.. Hayat Kısa, Kuşlar Uçuyor..(Cemal Süreya)