Bir başka deyişle zihnin at gözlüğü olan ön yargı, en adaletsiz peşin hükümdür.“Önyargıları kırmak  atomu parçalamaktan zordur " demişti Albert Einstein. Tecrübenin vermiş olduğu her benimsenmiş fikir ne doğru olmak zorunda  ne de kabullenilmek. Benimsemiş olduğun fikri empoze etmeye çalışmak, bir öz fikir değil peşin hükümdür. Öz fikir doğru ya da yanlış hiçbir şekilde empoze edilmeye çalışılmamalı,bu sadece sizin düşünceniz olarak kalmalıdır. Davranışa dönüştüğü halde dışlanmaya kadar gidebilecek bu çirkin davranışa kim şahit olmak ister ya da ait olmak ister ki?Belki düşmanın seni sevmeye başlamıştır. Belki hayvan sadece hayvandan ibaret değil ya da insan insandan ibaret değildir. Öz fikir dile döküldüğünde dilinin meziyeti ayarlanabilmeli, saygı çerçevesinde tartışılmalı, daha yumuşak tavırlar sergilenmeli kanaatimce. Zihnimiz böyle ön yargıların esiri ise hiçbir zaman gerçeği göremeyiz. Ne güzel söylemiş Mevlana “ İnsani gördüklerinden ibaret sanma, göremediklerinde  ara. İçidir hakikatin resmi dışı sadece bir manzara.”