Yaz kokusu düştü yine aklıma..Size de olur mu arada bilmem? Eskiye duyulan özlem, yeniye olan heyecan hep garip duygular uyandırır mı sizde de? Bir kokudan veya bir renkten hatta belki bir rüzgardan nem kapar mısınız? Bir Orhan Veli şiiri takılır mı aklınıza? Bu şehrin rüzgarı değdi mi yüzüme, sızlamadan geçmez yüreğim. Bir kuş telaşı sarar, belki bir çocuk özlemi. Adını da koyamam. Yazıyorsam kalemim kırılır, söylüyorsam kelimeler birbiri ardına saklanır. Tıpkı şimdi olduğu gibi. O yüzden okumak bazen yazmaktan daha iyi geliyor. Hatta demleniyorsa çayın en güzelinden ve güneş geziyorsa yüzünde zamana paydos diyebilirsin demektir. Sesleri susturup, yeni bir ütopyaya daha esaslısından bir selam çakabilirsin. Her şeyi baştan yaratıp, yıkabilirsin. Belki gök mavi olamayacak ve ağaçlar yeşil ama umarsız bir yaşama telaşına da merhaba diyeceksin. Koşuşturmalar, yalanlar, egolarıyla  kendilerine duvar örenler çokta yaralamayacak seni. İşte tam da burada diyorum yaşamanın tadına varacaksın. Çıkmazlar, içini sıkan ve seni kalıbına sığdırmayan tüm düşünceleri de bırak. Derin bir nefes çek.Bir hayli kirlendik sözlerden ve gözlerden,İşin ruhunu yıkamak olsun.Gerisi kolay..