Hayatımız hep bir kovalamaca hep bir şeylere yetişme telaşı içinde geçiyor. Durup birçok şeyi düşünmeye fırsat bile bulamıyoruz. Kim bilir belki de düşünmekten kaçıyoruz. Kaçmak ne kadar doğru ya da nereye kadar kaçabilirsin ki. İlla ki bir gün gelir bulur seni. Geç olmadan iyisi mi sen düşünmeye başla. Niye mi? Geç hiçten büyüktür de ondan. ‘Geç kalmak’ iki kelimeden daha fazlasıdır da ondan.

Hadi düşün ilkin insan kendine geç kalırsa ne olur? Tüm hayatı kendine zehir eder. Yanlış tercihler yapar. Olmaması gereken, hiç ait olmadığı bir yere ait olmak için ömür boyu uğraşır ya da pes eder. En çok da kendine mahçup olur insan. Ya başka birine geç kalırsa söylemek istedikleri boğazında bir yumru gibi kalırsa o zaman ne yapar insan? Bunlar yaşandıkça yara almaya, yaralanmaya devam edersin belki kendinden vazgeçmeye çalışırsın ama başaramazsın çünkü vazgeçmeyi değil, tüm bu düşünceler, yaralar ve izlerle ömrünün son gününe kadar mücadele etmeyi bilmen gerekir. Eğer iyileşmenin bir yolu ya da iyileştireni yoksa... İnan bunları yazmak bile yaraya tuz basmak gibi. Bu yüzden tüm bunları yaşamamak için önce düşün sonra da ''hiç'' olmadan harekete geç. Şimdi düşüncelerinle sana günün hangi saatinde okuyorsan iyi günler ya da iyi geceler (!)

-Dijital Medya Direktörü / Hande KARBUZ