Hayatta istediklerimiz her zaman olmaz. İsteklerimizin gerçekleşmesi için çaba sarf etmeliyiz. Bu çaba kimi zaman fiziksel kimi zaman beyinsel olmalıdır. Bazen ise verdiğimiz çabalarda seçimler yapmamız gerekir. Bu seçimlerin hangisinin bizim hayatımızı iyi, hangisinin kötü yönde etkileyeceğini bilemeyiz. Bunlardan birisini seçtiğimiz zaman bazen seçmediğimiz seçenek için pişman oluruz. Bazen de seçtiğimiz için pişman oluruz. Ama biliriz ki en kötü karar bile kararsızlıktan daha iyidir. Bazense hiç beklemediğimiz şeylerle karşılaşırız. Duyduğumuz pişmanlıklar gün gelir iyikilere dönüşür. Keşke böyle olmasaydı diyip kendimizi umutsuzluk denizine sürüklediğimiz anlar, iyi ki böyle oldu dediğimiz anlar olur. Bu döngü tıpkı Victor Hugo’nun “En karanlık gece bile sona erer ve güneş tekrar doğar.” sözü gibidir.